Van Takayama naar Kyoto

Kyoto

3 oktober 2015

Vandaag een reisdag voor mij naar Kyoto. De oude keizerlijke hoofdstad van Japan. Jeeejjj :-)))) De trein vertrekt om 14.10 dus ik heb nog even de tijd om rond te huppelen in Takayama. Ik word wat later wakker vandaag. Heerlijk! 8.00 uur.. Even rustig mijn dag beginnen en alles in rustig tempo doen. Om half 10 besluit ik nog een wandeling te gaan maken naar hida folk village. Dat zijn kleine houten huisjes die zo zijn gebouwd dat ze aarbeving bestendig zijn. Het is toch nog een behoorlijk stuk lopen achteraf dan op de kaart staat aangegeven maar ik zet gewoon door.. Eenmaal daar aangekomen valt het een beetje tegen. Het zijn oude vervallen huisjes overdekt met allemaal mos in een verlaten gebied. Hier heerst ook een spooky sfeertje. De huisjes zien er een beetje uit als het het huisje van de heks uit Hans en Grietje. De helft van het gebied is afgezet en ik kan niet doorlopen. Waarom dat is kan niet achterhalen omdat alle tekens in het japans staan aangegeven. Zal natuurlijk niet zonder reden zijn dus ik vervolg mijn weg weer naar terug naar het hotel. Ik moet 11 uur uitchecken dus de pas erin! Shit... ik neem helemaal de verkeerde afslag en kom in een omgeving terecht ver uit de buurt van de grote weg die ik als herkenningspunt aan moet houden. Het platteland van Takayama.  Oke.. logisch denken... kaart erbij.. Uhm.. ik snap er geen jota meer van haha.. Ik loop een stukje verder maar geen herkenningspunt. Ik krijg het langzamerhand een beetje warm en ook zweethandjes beginnen te komen  (nee niet van de warmte) maar blijven staan helpt ook niets. Dus ik neem de weg waarvan ik denk dat het de juiste is. Lopen lopen lopen... het lijkt eeuwen te duren.. en dan.. Ohhhhhhh gelukkig in de verte zie ik het gebouw van het hotel waar ik verblijf boven alles uitsteken! Thank god...mijn intuïtie was juist. Trotssssss!! Hehe.. Ik blijf de weg volgen en vind het hotel terug.

Ik ben een kwartier te laat en verontschuldig mij. Het is geen probleem en ik haal snel mijn rugzak op van de kamer. Mijn kleine rugzak mag nog even blijven staan zodat ik nog even langs de gezellige leuke winkeltjes kan rondstruinen om de tijd te doden.  Het is allemaal dichtbij dus ik kan alles in rustig tempo doen. Het is hier zo gezellig overdag met al die winkeltjes maar wel erg toeristisch. Terug in het hotel bekijk ik de kaart van Kyoto... Sjeeee.. dit is wel wat anders dan Tokyo hoor en een stuk ingewikkelder allemaal. Ik ben stiekem erg blij dat ik een excursie heb geboekt naar de hoogtepunten van Kyoto met een gids erbij want alleen om ik hier echt niet uit. Alles ligt zo verspreid en metro's treinen en bussen lopen door door elkaar op de kaart. Kyoto is groooooot!! 

Het is 10 voor 2. Tijd om naar het station te vertrekken. Ik heb een overstap in Nagoya en moet daar met de Shinkansen = de snelste bullet trein ter wereld door naar Kyoto. Het staat allemaal erg makkelijk aangegeven en het eerste ritje naar Nagoya verloopt heel relaxt. Omdat ik een railway pass heb is mijn plaats van te voren al gereserveerd. Ik mag zitten in rij 2 helemaal voor aan!! Het mooiste uitzicht en je kan precies zien wat de bestuurder van de trein doet. Ik hoef mij niet te vervelen :-) De trein vertrekt stipt op tijd en gaat weer door een prachtige omgeving. Door alles wat ik zie en alle indrukken wordt ik slaperig dus ik doe een klein tukkie zonder het zelf in de gaten te hebben ;-) Ik schrik snel weer wakker maar de trein is gelukkig nog niet op de bestemming. Na een kleine 10 minuten wel dus tijd voor de overstap in Nagoya. Het is nu 17.05 en de sneltrein vetrekt pas 17.30. Ik heb gelukkig de tijd om even uit te zoeken waar ik heen moet. Ook deze keer is het gelukkig niet moeilijk.  Woaaaahh in de verte zie ik het enorme voertuig over de rails heen denderen. Vet!!! Ik moet de Nozomi lijn hebben en dat is gelijk ook de snelste van allemaal.  Deze treinen bereiken een snelheid van 300 km per uur! Ook hier heb ik een gereserveerde plek ergens tussen rij 12 en 15. De trein is enorm ruim van binnen. En na al het gewandel van vanmorgen voelen de stoelen als fluweeltjes onder mijn bips. Alles even in de ruststand en genieten van deze rit die mij binnen een half uur in Kyoto brengt. Je merkt absoluut niet dat de trein zo hard gaat. Af en toe even wat druk op de oren en de wereld buiten raast vliegensvlug voorbij maar verder heeel rustig en relaxt. Wat heeerlijk als je zo kunt reizen elke dag zeg! 

Ik ben ook stipt binnen een half uur op het station van Kyoto. En zoals ik al had verwacht en gelezen is het station echt enorm groot maar heel erg mooi. 10 etages aan roltrappen en geen idee waar ik naar toe moet. Er zijn wel 20 verschillende uitgangen.Toch maar even vragen. Mijn hotel ligt echt vakbij tegenover het station dus het zou niet moeilijk moeten zijn. In gebrekkig engels legt een japanse dame uit dat ik de hachijo uitgang moet hebben. Heeey die zie ik op de bordjes! Gevonden... Ik besluit eerst even wat te eten want ik val bijna om. Er is hier uiteraard keuze zat op het station en bij het eerste de beste restaurant bestel ik een menu met heeerlijke japanse gerechtjes en een biertje. Alleen eten is toch echt minder gezellig! Charlotte zie ik pas weer in Koyasan deze week en Willy heeft ook een andere route maar kom ik later ook weer tegen. Maar al met al wel weer voortreffelijk gegeten nom nom nom.  Morgen heb ik een excursie van 3 dagen met een gids en meerdere mensen dus daar kijk ik vreselijk naar uit! Het hotel is echt super dichtbij! Ik ben zo moe nu... poeh deze dag heeft mij flink op de proef gesteld soms ik ben nu ook zoveel ervaringen rijker. Er is ook zoveel te beleven en te zien!! :-)) Helaas is mijn mobiel leeg en die heb ik tussendoor niet op kunnen laden. Ik kan nu nog geen foto's plaatsen. Die komen dus nog ;-)

Ik ga nog even chillen nu in mijn knusse kamertje pal tegenover het station. En kruip dan lekker mijn nestje in. 

Oyasumi.