Nara en Fushimi Inari

Nara

5 oktober 2015

Vandaag een uitstapje naar Nara en ik heb heerlijk geslapen. Nara is ook een oude hoofdstad van Japan en staat bekend om de vele tamme loslopende herten in parken en rond de tempels. Ik heb er weer zin in!!  Voordat ik mij ga opfrissen kijk ik even uit het raam wat leuk tijdverdrijf is :-) Het leven begint hier vroeg in Kyoto en mijn hotel ligt pal voor het drukke station. Genoeg te zien dus. Jonge schoolkinderen in hun uniform rennen voorbij naar de metro. Een jong meisje moeilijk ter been strompelt er achteraan en kan met moeite de groep en haar vriendinnetjes bijhouden, maar doet keihard haar best. Auto's rijden voorbij en mensen rennen en vliegen om hun metro of trein naar het werk te halen.  8.15 uur word ik bij het station verwacht om daar met dezelfde groep met de trein naar Nara te gaan. Ik ben ruim op tijd dus ik kan rustig aan doen. Ontbijten doe ik meestal op de hotel kamer met verse broodjes van een schattig bakkertje die hier om de hoek zit. Op de hotelkamers word altijd gratis groene thee aangeboden en dat is echt fijn. Om 8.00 uur ben ik klaar..mijn god de liften hier in het hotel! Ik snap niks van het systeem.. ik druk het knopje naar de bagane grond in maar de lift gaat eerst naar floor 4 dan naar floor 8 vervolgens weer naar floor 6 enzovoort! Na 5 minuten ofzo ben ik eindelijk beneden.. volgens mij werkt het liftsysteem met wie het eerst komt ook het eerst maalt en in die volgorde gaat het dan ook. Oke.... niet zo'n succes als je haast hebt maar goed dat heb ik ook niet dus ik laat het ook gewoon over mij heen komen.

8.15 precies tref ik de groep en we vertrekken met de trein naar Nara. Het is een rit van 50 minuten. In de trein wordt ik altijd zo duf en slaperig dus ik ben blij als we er zijn. Actie! Ik loop in de groep mee naar de eerste tempel Todaiji Tempel (Daibutsuden - De grote Buddha hal). Onderweg komen we langs een park en de eerste herten komen al op mij af lopen. Het zijn er enorm veel en inderdaad helemaal tam. Het hert is hier extreem heilig. De herten worden hier gezien als messengers van de goden. Het verhaal gaat dat er een god het land kwam bezoeken op een groot wit hert en zo is het hert ook heilig verklaard. Het is een grappig en schattig tafereel. Af en toe voel ik wat gekriebel aan mijn shirt en als ik omkijk kijken twee prachtige bambi ogen mij vragend aan of ik ook iets lekkers in mijn tas heb zitten. Ik heb niets en ik voeder deze mooie beesten liever ook niet. Een aai over zijn zachte bol heb ik natuurlijk wel gegeven. De een naar de ander dient zich aan en bij de tempel zijn er een heleboel. Wat leuk!!! Af en toe wel even kijken of ik niet in wat poepies stap want de kans is heel groot dat er iets onder je schoen blijft kleven. Niet zo smakelijk natuurlijk als je de tempel straks betreed.

De Todaiji tempel is ook weer een prachtig stuk kunst. Als ik binnenloop zie ik een enorm boeddha beeld staan.  Dit is het grootste boedha beeld ter wereld en het is indrukwekkend!  Wauw......het is de boedha van het universele zonlicht. De boeddha beschijnt het universum met zijn hemelse licht en is aanwezig in alles, verteld het bord ernaast Daarnaast staan er grote guardians verspreid in de hal. Even verderop zie ik een hele smalle opening in een boom. Lees: het is echt smal!! Iedereen die hier doorheen kan komen wordt in zijn volgende leven een boeddha en gaat naar de hemel. Ik ga dat proberen natuurlijk! Je moet het zeg maar zien als opnieuw geboren worden. Ik wurm mij door het gat heen en het is echt niet gemakkelijk!! Maar echt waar.. met wikken en wegen kom ik er doorheen. Het is gelukt! Het levert  ook hele grappige foto's op natuurlijk waar de nodige uitleg bij nodig is.. haha..

Ik loop verder naar de volgende bezienswaardigheid: De  Kasuga Taisha Shrine. Dwars door het park met alle herten. .De beestjes zitten overal en ook tussen de lantaarns floept er soms een tevoorschijn. Daar achter een schitterend bosachtig gebied. Dit is een tempel met duizenden lantaarns. Een geschenk van de bevolking aan de tempel. Een mooi gezicht.

Het laatste wat ik in Nara bezoek is de three story Pagoda. Deze wordt momenteel gerestaureerd en het magische is er daarom even vanaf. Maar toch een kijkje kunnen nemen! Dat is het altijd waard. Ondertussen loop ik tussen de gezellige straatjes van Nara door met allemaal eettentjes. Ik kan het weeeeer niet laten en scoor een grote kip yakitori met saus op een stokje. Heerlijk! Ik peuzel het lekker op bij een bankje en bekijk de mensen die de straten op en af lopen. Na het geniet momentje moet ik die kant weer op want om 13.45 hebben we weer gezamenlijk afgesproken met de groep bij het station voor de volgende bestemming. Namelijk de Fushimi Inari shrine! Dit is een van de belangrijkste shinto shrines in Kyoto en kenmerkend door de duizenden rode tori's. Deze staat ook hoog bij mij op de lijst! Ik ben zo benieuwd!!! 

Met de trein vertrekken we gezamenlijk naar het plaatsje. In de verte zijn de Tori's duidelijk zichtbaar en reikt het pad met de duizenden heilige poorten tot hoog bovenin tussen de bomen. Het is een 5 km wandeling die je kunt maken tussen deze Tori's door en ik kan niet wachten. Eenmaal daar zie je enorm veel toeristen die hetzelfde idee hebben. Logisch natuurlijk want eenmaal daar aangekomen is het echt een sight!! Ik begin te wandelen tussen de tori's door. In het begin is het erg druk en kom je constant mensen tegen die op en af lopen. Ik erger mij er niet aan want iederen heeft er net zoveel recht op als ik om dit gevoel te ervaren. Hoe verder ik loop hoe rustiger het word totdat ik er echt helemaal alleen loop. Wow.. wat een rust ineens. De vogels fluiten vrolijk en een beekje met een waterval die ik passeer, geven er nog eens extra zen gevoel aan. De route tussen deze heilige torens is ook weer omringd met bebost gebied. Dit is een ervaring die ik niet had willen missen!!! Wat ben ik blij. Tot nu toe zijn mijn verwachtingen van Kyoto meer dan waar gemaakt en ik had het niet anders voor kunnen stellen. Met een tevreden gevoel loop ik de route weer terug.

Om kwart voor 4 is iedereen weer bijeen bij het station. Na twee haltes zijn we weer bij Kyoto station waar ik uitstap en weer mijn eigen weg ga. Met een klein groepje nog wel heerlijk gegeten bij en fijn restaurantje. Typisch Japanse gerechtjes op een groot dienblad besteld en natuurlijk een biertje. Samen eten is echt veel gezelliger! Morgen ga ik naar de andere kant van Kyoto. Het beroemde gouden paviljoen en het grote bamboe bos staat mij dan te wachten. Na het schrijven van mijn blog is het nu erg laat geworden hier. Ik kruip dus weer lekker mijn bedje en vertrek naar dromenland na weer een mooie dag!

Oyasumi.