Yanagawa

Yanagawa

12 oktober 2015

Vandaag een tripje naar Yanagawa op de planning als vervanging voor de trip naar mount Aso. Het is jammer maar veiligheid voorop! Soms loopt het gewoon even anders. En met alle gifstoffen en dampen die vrij komen momenteel is het gewoon ook echt een no go area. Het is een georganiseerde trip naar Yanagawa die ik eerder deze week al heb geregeld dus met meerdere mensen op pad. Gezellie!!

Om 9.00 uur word ik verwacht op het station in Omuta. Ik moet hiervoor een klein ritje met de trein doen. Hoe zuidelijker ik kom hoe gemakkelijker het gaat. Ik denk dat Tokyo en Kyoto tot nu toe echt de grootste uitdagingen zijn geweest met het vinden van de juiste trein of metro verbinding. Dit is wel een fijne gedachte hoor, maar ergens geeft de uitdaging van het uitzoeken ook echt wel een thrill :-) Helemaal als het je ook nog lukt op de plaats van bestemming te komen. De groep staat al te wachten en iedereen is compleet. De groep is heel divers in leeftijd but I don't care, gewoon gaan met die banaan!

Yanagawa is een klein plaatsje en als we aankomen heb ik het gevoel dat we op een industriële werkplaats zijn beland. Met alle respect maar dit lijkt niet het Venetië van Japan waar het plaatsje zo bekend om staat. Je kan hier met een gondelboot langs de grachten varen echter heb ik gelezen dat dit niet de moeite waard is. Ik pas ervoor en ik ga liever wandelend op onderzoek uit :-) Dus erop uit met de kaart in de handen. Het plaatsje is niet groot en als tip is mij gegeven dat ik het beste naar het oude gedeelte kan lopen dus de beentjes in beweging. Eenmaal onderweg kom ik de groep tegen in de grachten die wel voor de gondelboot hebben gekozen en het grappige is... de hele route varend, kun je ook wandelend doen waardoor je dus precies hetzelfde ziet en ervaart. Dat is een mooie meepakker! Het industriële gebied veranderd steeds meer in een wat mooier uitzicht over de gracht die dwars door Yanagawa loopt. Grote Treurwilgen hangen over het water met hier en daar een joekel van een spin erin!! Zwart en wit gestreept zijn ze.... en nee echt niet klein! ... uhmm.. oke....Naarmate ik verder loop zie ik er steeds meer hangen. O my dear god! Goed uitkijken dat ik er straks niet een in mijn nek heb hangen. Het valt gelukkig mee maar de kriebels lopen echt over mijn ruggengraat. Ik ben best dapper hoor! Maar met dit soort taferelen dus een mega schijterd!

Het plaatsje geeft een beetje dezelfde sfeer af als in Kurashiki maar dan net even wat minder. Aan het einde van de boottocht van de groep (ik ben praktisch gewoon meegewandeld alleen geen 1.800 yen betaald) is iedereen weer bijeen. Het Venetië van Japan.. mwaaah niet helemaal! Maar wel de allerlekkerste delicatesse. Dat wel! Namelijk Unagi.. Dit is gestoomde Aal in gekruide rijst wat ik heb ik gegeten bij een heel traditioneel restaurantje. Op de knieën moet je een uur wachten.. maarrrr ik zeg altijd..hoe langer het duurt hoe lekkerder! En zo zeg, het was het wachten waard!! Wat is dit lekker!!!!! Een japans gezinnetje zien dat ik geniet en knikken mij lachend toe :-)

Ik bedank het meisje in de bediening voor de overheerlijke maal en ga richting de shuttlebus die mij weer terug brengt naar het station. De groep is weer bijeen en ik ga hier weer mijn eigen weg en terug naar het hotel in Kumamoto. Het is een lange rit maar geen straf. Ik kan zitten en dat is erg fijn.

Ik besluit het vanavond even rustig aan te doen. In kumamoto is niet heel veel te beleven dus ik ga vanavond lekker even een boek lezen in mijn hotel. Dat heb ik de hele reis nog niet gedaan dus in de chillmodus! Morgen vertrek ik naar Nagasaki. Mijn laatste week hier dus ik ga er flink de vruchten van plukken :-)